سرپوش سازی برای عسل

شفیره بالغ در ترک ها و بریدگیهای کندوی زنبورعسل تخم می گذارد اما زنبورها لاروها را قبل از آنکه آسیبی برسانند از بین می برند.با این حال ، وقتی  شان ها چه خالی چه پر ، انبار می شوند لاروهای شفیره به سرعت رشد می کنند و بزودی شان را خراب می کنند و آن را به صورت رشته رشته و ماده زائدی در می آوردند .جزئیات ضدعفونی عسل در شان بعدا توضیح داده خواهد شد .عسلی را که قرار است از راه عسل کشی به دست آورد نیازی نیست ضدعفونی کرد بلکه باید هرچه زودتر آن را گرفت .شانهای خالی را بعدا باید ضدعفونی کرد یا در کندو قرار داد.

عسل محصول غذایی مطلوبی است و از زمانی که از کندو گرفته می شود تا زمانی که در ظرف نهایی قرار می گیرد باید کارهایی روی آن انجام داد .سرپوشهای عسل را باید طوری نگه داشت که بعدا از راندن زنبورهای آن ، از گرد و غبار و کثافت دور بمانند .یکی از راه ها این است که سرپوش را روی بسترهای چوبی تمیز و قابل شستشو یا سینی های چکه قرار دهند که برای پوشاندن سرپوش ها یا ردیف سرپوشها نیز بتوان از آن استفاده کرد .اسن بسترها عسل چکه را می گیرند، شانها را از آلودگی و زنبور دور می کنند و امکان می دهند که از گاری دستی دوچرخه برای حرکت دادن عسل در زنبورستان و انبار عسل استفاده کرد.

اگر زنبورها عادی به نظر آیند و پاسخ ندهند، مقدار مواد را بیشتر کنید.تمام مواد را باید با احتیاط و مطابق دستورهای برچسببه کار برد.بوتر یک انیدرید بوی تند و نامطلوبی دارد که علاوه بر زنبور ، آدمی را هم ناراحت می کند.دستگاه دمنده تازه ترین وسیله برای دور کردن زنبور از شانهای عسل است .اینر دستگاه مقدار زیادی هوای سریع تولید می کند که فورا زنبورها را از شان ها می راند بدون آن که آن ها را مجروح یا عصبانی کند .سرپوش عسل را از کندو بر می دارند و روی تکیه گاهی قرار می دهند که بخشی از دستگاه دمنده است .بیشتر مدلها دارای شیب تندی هستند که زنبورها را موقع ترک سرپوش ، به طرف جلو کندو می رانند .دستگاه دمنده ، صرف نظر از دمای محیط و مهارت متصدی ، کار خود را می کند . از این دستگاه در سایر کارهای معمول مثل تکاندن زنبورهای بسته ، تجدید ملکه و برداشتن تجهیزات اضافی برای نقل و انتقال یا آماده کردن کندو برای زمستان نیز می توان استفاده کرد .در حال حاظر قیمت این دستگاه باعث شده است که کاربرد آن در زنبورداری حرفه ای محدود بماند .اما برای اجتماع های کم شمار ، از دستگاه تراکم هوا و جاروبرقی خانگی ( که مکش می کند)می توان استفاده کرد.عسلی که قرار است در شان فروخته شود ، باید بعد از خارج کردن از کندو ضدعفونی کرد تا مانع رشد لاروهای شفیره موم شود.در غیر این صورت این، لاروها  یا ((کرم های موم)) در شان تونل  می کنند و آن را غیرقابل فروش می سازند .

عسل حاصل دارای حبابهای هوا و ذرات موم است .بیشتر آن ها را با سیستم صافی و پرده درجاهک عسل ، که عسل از دستگاه به آنجا جاری می شود ، می توان برداشت.این حباب ها و ذارت در قوطی یا منبع عسل به طرف بالای عسل گرم می روند .کف حاصل را بسته به دمای عسل و اندازه مخزن ، بعد از یکی دو روز می توان پاک کرد .موم را باید قبل از حرارت دادن و پالایش نهایی خارج کرد.در غیر این صورت ، ممکن است طعم و رنگ محصول نهایی تغییر کند.بسته بندی کنندگان عسل معمولا عسلی را ترجیح می دهند که فقط گرم شده است و اندکی تصفیه یا ساکن شده است.برای بسته بندی نهایی ، عسل را به مدت 30 دقیقه تا 145 درجه (65 درجه سانتی گراد) حرارات می دهند و از پارچه صافی 90 چشمه عبور می دهند.حرارات هر نوع دانه موجود را مایع می کند و مانع دانه دانه شدن عسل می شود .حرارت مایه ترش کننده را هم از بین می برد .بعد از پر کردن بشکه ها و قوطیها ، و قبل از ردیف کردن آن ها ، باید گذاشت تا سرد شوند.تولیدکنندگان تجاری عسل از حرارت دادن سریع و سرد کردن سریع استفاده می کنند تا از آسیب حرارت اضافی به عسل جلوگیری کنند . عسلی که زیاد حرارت دیده باشد تیره می شود و حتی مزده سوخته می دهد.دمای محل ذخیره و طول مدت ذخیره سازی نیز به کیفیت عسل تاثیر می گذارد .اما عسل را بعد از عملیات تبدیلی در دمای 70 تا 75 درجه (22 تا 25 درجه سانتی گراد)

انبار کنیم، تغییرات آن در سطح قابل قبولی خواهد بود .عسلی را که مراحل تبدیلی را نگذرانده است بهتر است در دمای زیر 50 درج ( 10 درجه سانتی گراد)نگهداری کرد.عسل شان را باید با احتیاط نگه داشت تا آسیبی به کلاهک ها وارد نیاید.شانهای کامل را می توان بعد از ضدعفونی می توان با تراشیدن قاب ها به منظور حذف پروپولیس ، آماده فروش کرد و آنها را در محفظه هایی از جنس سلوفان و مقوا بسته بندی کرد. عسل شان بریده ، با کاردک نازک و تیز یا با ابزار برنده داغ شده ویژه ای از قابهل بریده می شود .

عسل به طرف پایین مخزن جاری میشود که از آن جا می توان آن را به بیرون هدایت کرد.ظرفیت عسل های عسل گیری از 2 قاب شروع می شود و به 72 قاب می رسد.برای زنبورداران مبتدی که از 15 تا 20 اجتماع زنبورعسل دارند دستگاه دوقابه مناسب است.برای اجتماع های بیشتر تا 100 کندو به دستگاه چهار قابه نیاز است (چه با دست کار کند چه با نیروی موتور ).ساده ترین دستگاهها دارای سبد دنده ای در داخل مخزن هستند .شان ها از یک طرف عسل گیری می شوند و به بالا می آیند و معکوس می شوند تا کار کامل شود.دستگاه های معکوس کننده سبدهایی دارند که بدون بلند کردن شان ها هر دو طرف آن را عسل گیری می کنند.دستگاههایی که در هر آن عسل را از یک طرف شان می گیرند، و عسل گیر مماسی نامیده می شوند ، خیلی سریع عمل می کنند.اما اگر سرعت آن ها خیلی خیلی زیاد باشد به علت وزن زیاد عسل ممکن است شان ها را بشکنند.عسل گیری در دستگاه معکوس کننده موتوری در سه مرحله انجام می شود.در مرحله اول نیمی از عسل از یک طرف شان ها گرفته می شود و بعد شان ها می گردند و معکوس می شوند .در مرحله دوم طرف دیگر شان کاملا عسل گیری می شود.سرانجام در مرحله سوم شان یک بار دیگر می گردد و باقی مانده عسل برداشته می شود .عسل گیری های بزرگ که 20 تا 72 قاب را در خود جای می دهند، عسل گیر شعاعی نامیده می شوند.شان ها مثل پره های یک چرخ در دستگاه جای می گیرند به طوری که ضلع بالایی آن ها در محیط چرح وارد شود .عسل از هر دو طرف شان ها به طرف دیواره دستگاه جاری می شود.شیب طبیعی رو به بالای هرسوراخ و نیروی گریز از مرکز، حرکت عسل را ممکن می سازد .احتیاجی به معکوس کردن شان ها نیست اما دستگاه باید به آرامی شروع به کار کند و حداقل 20 دقیقه عمل کند تا شان ها آسیب نبینند و تمام عسل برداشته شود.