محل زندگی و زاد و ولد زنبوران عسل را کندو می گويند. در داخل کندو زنبوران با ساختن حجرات شش ضلعی در طرفين پايه مومی به پرورش نسل و ذخيره کردن گرده گل و عسل می پردازند. انسان برای بهره گيری از زنبور عسل در ابتدا از کندوهای بومی استفاده می کرد که به تدريج بر تکنيک آن افزوده شد و امروزه به طور قابل توجهی در ساختن کندوها پيشرفت حاصل شده است. به طور کلی کندو به دو صورت بومی و جعبه ای وجود دارد.

الف) کندوهای بومی: اين کندوها امروزه کمتر استفاده می شوند و به علت عدم امکان بازديد از داخل کندو مشکلاتی را به همراه دارند. کندوهای بومی دارای شان های ثابت بوده، محصول سالانه آن ها پايين و از ٤ تا ٨ کيلوگرم تجاوز نمی کند و توصيه می شود که اين نوع کندوها به کندوهای جعبه ای تبديل شوند.

معايب کندوهای بومی

١. آسيب کلنی به هنگام برداشت عسل ٢. تلفات زياد کلنی ها در زمستان به علت کمبود مواد غذايی ٣. عدم امکان تعويض ملکه ٤. عدم کنترل بچه کندو ٥.  عدم امکان تعويض شان های قديمی و سياه ٦.  مشکلات حمل و نقل ٧. پايين بودن محصول سالانه ٨ . عدم امکان تقويت کلنی های ضعيف ٩. تکثير مصنوعی امکان پذير نيست. ١٠ . کنترل بيماری و آفات مقدور نيست. ١١.  از صفحات موم آجدار نمی توان استفاده کرد. ١٢.  به دليل زياد بودن زنبوران نر در کندوهای بومی و مصرف زنبوران نر از عسل، ميزان محصول فوق پايين می آيد. ١٣.  به دليل پوشيده شدن از پهِن و خاک رس بهداشتی نيست.

پراکندگی انواع کندوهای بومی در مناطق مختلف استا نهای کشور

١. کندوی سبدی استوانه ای با سوراخ پرواز در سطح فوقانی در ناحيه خراسان. ٢. کندوی سبدی استوانه ای با سوراخ پرواز در سطح جانبی در آذربايجان، استان مرکزی و همدان. ٣. کندوی سبدی لوله ای در استان کردستان. ٤. کندوی کدويی در خراسان. ٥.  کندوی سبدی مخروطی در کرمانشاه و لرستان. ٦.  کندوی کوزه ای با دهانه بزرگ در کردستان. ٧. کندوی سفالی مخروطی در کردستان. ٨ . کندوی سفالی استوانه ای در فارس. ٩. کندوی تنه درختی در کرمان، گيلان و مازندران. ١٠ . کندوی سبدی خمره ای در اصفهان و استان مرکزی.

ب) کندوی جعبه ای (مدرن): ساختمان کندوی جعبه ای طوری است که زنبوردار به راحتی قادر به بازديد کندو است. شان ها در اين نوع کندوها متحرک بوده و می توان با قرار دادن پايه مومی بر روی قاب و يا با استخراج عسل از قاب به وسيله اکستراکتور و برگشت آن ها به کندو، راندمان کار زنبوران را افزايش داد.

ب) کندوی جعبه ای (مدرن): ساختمان کندوی جعبه ای طوری است که زنبوردار به راحتی قادر به بازديد کندو است. شان ها در اين نوع کندوها متحرک بوده و می توان با قرار دادن پايه مومی بر روی قاب و يا با استخراج عسل از قاب به وسيله اکستراکتور و برگشت آن ها به کندو، راندمان کار زنبوران را افزايش داد.

محسنات کندوی جعب های

١. بازديد داخل کندو امکان پذير است. ٢. برداشت عسل آسان است. ٣. با برداشت شان تخم و يا قاب عسل از کندوی قوی و سالم می توان کندوهای ضعيف و کم غذا را تقويت کرد. ٤. امکان تعويض و يا پرورش ملکه و جلوگيری از بچه کندوی طبيعی خصوصاً از نظر بيماری ها و آفات قابل کنترل است.

انواع کندوی جعب های

از مهم ترين کندوهای جعبه ای می توان نوع لانگستروت و نوع دادانت را نام برد. کندوی لانگستروت به وسيله يکی از پرورش دهندگان زنبور به نام لانگستروت در سال ١٨٥١ ساخته شد.

ساختمان کندوی جعب های

کندوی جعبه ای از قسمت های اساسی زير تشکيل شده است: ٥٠ ) است. /٥ × ٤١/ ١ درِ کندو: ابعاد آن مطابق ابعاد خارجی بدنه کندو

٢ بدنه: اين قسمت کندو از چهار ديواری چوبی تشکيل يافته که ديواره های آن به طور قائم به هم متصل است. بدنه از قسمت تحتانی به کف و از قسمت فوقانی به در کندو محدود می شود. بدنه کندوی لانگستروت گنجايش ده قاب را دارد.

٣ کف کندو: از تخته مسطحی که خود از چند تخته چوبی به هم پيوسته تشکيل می شود و روی آن را از يک ورقه تخته سه لا می پوشانند. کف کندو بر روی دو پايه چوبی قرار گرفته و تخته ی پرواز نيز در امتداد کف به طرف خارج با کمی شيب متصل به آن است.

٤ قاب: از چهار چوبه ای ساده که هر يک از اضلاع آن با استانداردی درست شده اند، ٤٨ و ارتفاع دو ضلع فوقانی و تحتانی از خارج به خارج cm تشکيل می شود، طول ضلع فوقانی آن ٢٢ است. با انجام عمليات سيم کشی و نصب ورق موج آج دار بر روی آن کمک به فعاليت /٥ cm زنبوران کارگر در شان سازی خواهد شد.

%

تصاویر زیبای زنبورستان

%

زنبورعسل

%

کندوی زنبورعسل

ساختمان خارجی بدن زنبور عسل

بدن هر زنبور عسل از سه قسمت مختلف تشکيل می شود، سر، سينه و شکم. سر: در جلوترين قسمت بدن قرار داشته و شامل اعضای زير است: دو عدد چشم مرکب و سه عدد چشم ساده، دو عدد آنتن و دهان با خرطوم که به شرح هر يک می پردازيم: ١ دو عدد چشم مرکب که در طرفين سر قرار دارد، هر چشم در زنبور نر تقريباً از ده هزار و در زنبور کارگر و ملکه از پنج هزار چشم ساده تشکيل می شود. بزرگی چشم ها وسيله ای است که زنبوردار به کمک آن به راحتی می تواند زنبور نر را از کارگر تشخيص دهد. زيرا چشم های زنبور نر بزرگ تر بوده و از عقب سر به هم می رسند ولی در زنبور کارگر و ملکه به هم نمی رسند. ٢ سه عدد چشم خيلی کوچک در پيشانی به نام چشم های ساده وجود دارد. ٣ دو عدد آنتن يا شاخک که کار آن ها لمس کردن و بوييدن است. هر آنتن ملکه و کارگر از ١٢ قسمت و در زنبور نر از ١٣ قسمت به هم متصل شده است. ٤ زنبور کارگر به کمک خرطوم، شهد را از روی گل ها جمع آوری و از راه دهان به داخل کيسه عسلی می فرستد.

سينه: از سه حلقه کيتينی درست شده (کيتين ماده سخت و شکننده ای است که بدن همه حشرات از جمله زنبور عسل را می پوشاند) و اعضای زير به آن اتصال دارند: ١. چهار عدد بال که دو عدد آ ن ها بال های جلويی و دو عدد ديگر بال های عقبی ناميده می شوند. ٢. شش عدد پا که جفت عقب آن دارای حفره هايی به نام سبد هستند و زنبور عسل در دوران فعاليت خود گرده های گل را در آن پُر و با خود به کندو حمل می کند. اين سبدها در کارگران بزرگ تر از نرها هستند.

شکم

در قسمت انتهايی بدن قرار داشته، از ٦ حلقه کيتينی پشتی و ٦ قطعه شکمی تشکيل شده است. در انتهای شکم مخرجی برای دفع مدفوع ديده می شود و از راه همين مخرج زنبور قادر است خاری را که در داخل بدنش جای دارد، خارج کرده نيش بزند. نيش زنبورها مثل قلاب ماهی گيری دارای ١٥ تا ١٦ عدد خار وارونه است. به همين دليل هر وقت نيشش را داخل گوشت بدن پستانداران فرو کند قادر به بيرون آوردنش نبوده و هنگام خارج کردن آن در اثر تقلا پاره می شود. جراحات حاصله در اثر پاره شدن عضلات متصل به نيش پس از مدّت کمی باعث مرگش می شود. ولی اين موضوع بين زنبورها و به طور کلی همه ی حشرات صادق نيست، زيرا بدنشان به جای گوشت از کيتين پوشيده شده است. در اثر نيش زدن کيتين زنبورها يا حشرات نيش خورده می شکند و زنبور به راحتی می تواند پس از نيش زدن نيش خود را از آن دوباره خارج کند و زنده بماند، تنها نيش ملکه صاف و بدون خارهای وارونه است، به همين دليل هرگاه نيشش را داخل بدن پستانداران فرو کند، به راحتی می تواند آن را بيرون بکشد بدون اين که صدمه ای ببيند ولی به ندرت از نيشش استفاده می کند. زنبور نر نمی تواند نيش بزند چون اصلاً نيش ندارد.

ساختمان داخلی بدن زنبور عسل

زنبور پس از مکيدن شهد گل به وسيله خرطوم آن را از راه مری به داخل کيسه عسلی می فرستد. در آن جا مقداری از آبش از راه جدار کيسه جذب خون شده و شهد کمی غليظ می شود. از طرف ديگر از راه جدار کيسه ی عسلی مقداری دياستاز به داخل شهد غليظ شده ريخته می شود. همين دياستازها هستند که تمام خواص خوب و سلامتی آور را به عسل می دهند، کيسه عسلی که محل ذخيره ی عسل و شهد است به وسيله ی يک کانال قيفی شکل با روده بزر گ ارتباط دارد. روده بزرگ به روده کوچک وصل بوده و روده کوچک به مخزن و مخزن به مخرج ختم می شود. ملکه و کارگر هر دو ماده هستند و در داخل شکم شان يک جفت تخمدان قرار دارد. تخمدان ملکه بزرگ بوده و هرکدام حدود ١٧٠ لوله دارد. تخمدان های کارگر کوچک است و هريک از ٧ تا ٨ لوله تشکيل می شود کارگران به علت ناقص بودن دستگاه تناسلی هرگز قادر به جفت گيری نيستند. ولی دستگاه تناسلی ملکه سالم است و جفت گيری می کند.

غد ه های مهم

١. در داخل دو طرف سر کارگر يک جفت غده به نام غده های شيری وجود دارد که از خود ماده ای به نام شير يا ژله شاهانه ترشح می کند. اين غده ها معمولاً فقط در سنين معينی ژله شاهانه از خود ترشح کرده و با آن ملکه و فقط لاروهای خيلی جوان را تغذيه می کنند. غده های شيری در زنبور ٣٩ نر وجود نداشته و در ملکه فقط اثری از آن ها ديده می شود. در کارگران نيز پس از گذراندن سن معين و شروع پرواز اين غده ها کم کم کوچک و غير فعال می شوند.

٢. يک جفت غده ی ديگر به نام غده های بزاقی نيز در سر ديده می شود. اين غده ها همراه با يک جفت غده سينه ای به وسيله يک کانال مشترک ترشحات شان را به داخل دهان زنبور می ريزند. ترشحات اين غده ها در موقع لارو بودن صرف تنيدن به دور خود شده و پس از رشد و تبديل به يک زنبور کامل نقش غده بزاق دهان را در زندگی شان بازی می کنند، غده های بزاقی در هر سه نوع زنبور وجود دارد.

٣. يک غده به نام غده زير آرواره ای، هم چنان که از نامش پيداست، در زير آرواره ی زنبوران ديده می شود که در کارگران خيلی کوچک و غيرفعال بوده و برعکس در ملکه بسيار بزرگ و فعال است. ماده ای به وسيله اين غده ترشح می شود که با بوی مخصوصش باعث شناختن و تميز ملکه از ساير زنبورها می شود.همين بو در کندو پخش و باعث ايجاد نظم در داخل آن و هم چنين عقيم ماندن تخمدان های کارگران می شود. هرگاه ملکه اين ماده را ترشح نکند يا ملکه به دليلی تلف شده يا سرانجام اگر عمداً آن را از کندو برداريد، پس از تقريباً نيم ساعت به علت تمام شدن بوی مزبور نظم داخلی جمعيت به کلی به هم خورده و زنبورها در نزديکی سوراخ پرواز ديوانه وار در جستجوی ملکه به اين سمت و آن سمت پرواز می کنند. اگر در اين موقع گوشتان را به جدار کندو نزديک کنيد، صدايی از داخل آن می شنويد که بی شباهت به صدای گريه نيست و اصطلاحاً می گويند، جمعيت در حال گريه کردن است. در صورت ادامه بی ملکه گی و فقدان بوی اين غده پس از مدتی تخمدان کارگران رشد نموده و شروع به تخم گذاری می کنند، از آن جايی که کارگران به علت کج و غيرطبيعی بودن مجرای تناسلی قادر به جفت گيری با نرها نيستند، در نتيجه از تخم کارگران باکره فقط زنبور نر توليد می شود که البته به ضرر زنبوردار است.

٤. در زير شکم زنبورها و درفاصله ی بين قطعات کيتينی شکم مجموعاً چهار جفت غده ی مومی وجود دارد که سه جفتش فعالند و در سنين بين ١٣ تا ١٨ روزگی موم ترشح می کنند که برای ساختن سلول ها و شان به کار می رود.

٥.  در پشت زنبورها و در فاصله بين آخرين حلقه کيتين و حلقه ی ماقبل آخر غده ای به نام غده بويايی ديده می شود که کارش تشخيص بوهاست. هر زنبور هنگام بازگشت به کندو به وسيله ی همين غده بوی جمعيت خودش را حس کرده و به کندوی ديگر نمی رود يا وقتی که زنبوری به کندويش برمی گردد، زنبورهای نگهبان به وسيله همين غده تشخيص می دهند که آيا وی متعلق به کندوی خودشان است يا نه؟

٦ . سه عدد غده در مخزن به نام غده های مخزنی، مدفوعی را که در آن جا ذخيره شده است مرتب ضدعفونی می کنند. در نقاط سردسير در روزهای سرد زمستان که زنبورها گاهی از اوقات بيش از يک ماه قادر به پرواز برای دفع مدفوع نيستند ناچارند مدفوعشان را در تمام اين مدت در داخل بدنشان نگهدارند، ترشحات اين غده ها مانع پوسيدگی مدفوع و در نتيجه مانع پوسيدگی روده و مرگ زنبور می شود. فعاليت اين غده ها ارتباطی با سن زنبور نداشته و هميشه يکنواخت ترشح می کنند. زنبور عسل فقط در حال پرواز در خارج از کندو قادر به دفع مدفوع است تنها ملکه از اين قاعده مستثنی است. از اين گذشته تا هوای خارج از کندو بيش از ٨ درجه سانتی گراد نباشد، زنبور کارگر قادر به پرواز نيست.

٧. يک عدد غده سمی در انتهای بدن و نزديک مخرج قرار دارد که سم توليد شده توسط آن در روی پوست جانوران بی اثر است. به همين دليل به کمک يک نيش با فشار به داخل بدن دشمنان تزريق می شود و اثرات زير را در حيوانات و يا انسانی که نيش خورده است، می گذارد: ١. درد شديد ٢. تحريک پوست وخارش گرفتن آن ٣. تخريب گلبول های سرخ بدن ٤. پايين آمدن فشار خون ٥.  تشديد حرکات دودی روده ٦.  تحريک اعصاب و مراکز عصبی در پزشکی از زهر زنبور برای مداوای بيماری رماتيسم استفاده می شود. فعاليت اين غده ارتباطی با سن زنبور نداشته و هميشه يکنواخت ترشح می کند.